Even een kleine situatie:
Je loopt rustig naar de Albert Heijn,
Je ziet twee mensen met een clowns neus staan met twee formulieren. Je glimlacht vriendelijk en ze spreken je aan omdat ze nieuwe donoren zoeken voor cliniclowns.
Ze doen hun praatje, van beide kanten komen grapjes. Super gezellig. Op een brpaald moment vraagt degene met wie je het gesprek had, hoe oud je bent. Eerlijk als je bent, antwoord je '14'. "Wat! Nee! Echt? Wacht, 14? Wow, dat had ik echt niet verwacht'".
Je ziet twee mensen met een clowns neus staan met twee formulieren. Je glimlacht vriendelijk en ze spreken je aan omdat ze nieuwe donoren zoeken voor cliniclowns.
Ze doen hun praatje, van beide kanten komen grapjes. Super gezellig. Op een brpaald moment vraagt degene met wie je het gesprek had, hoe oud je bent. Eerlijk als je bent, antwoord je '14'. "Wat! Nee! Echt? Wacht, 14? Wow, dat had ik echt niet verwacht'".
Tja, wat doe je dan? Je antwoord dat het echt zo is en je lacht verlegen en zelfverzekerd tegelijk.
Maar hoe komt dit? Is het je uiterlijk, taalgebruik of toch je houding? Ik. Heb. Geen. Idee... De één zegt dit, de ander dat.
Wat denk jij? En heb je dit zelf ook meegemaakt? Of word je altijd jonger geschat? Laat het weten in de comments.
De situatie is uit het leven gegrepen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Thank you all for your lovely comment! You've made my day <3