Ik droeg een geboorte hemd dat ook een doodshemd zou zijn

Vorige week hadden we een ochtend poëzie. Dit voor het in contact brengen met cultuur. We kregen een aantal gedichtenbundels van bekende, goede, dichters. de namen van de bndels stonden op kleine strookjes waarvan we dan een moesten trekken. Ik had dus de titel 'Ik droeg een geboortehemd dat ook een doodshemd zou zijn'. Met deze titel moesten we zelf een gedicht schrijven. Dit werd die van mij:



Mijn geboortehemd zo puur zo iel
Mijn geboortehemd zo wit en toch zo zwart
Ik lach en ik zing

Het wordt stil

Een schreeuw, een schim

Zo zwart als jouw lach zo duister als een sprong

in het diepe

Ik probeer het te verdringen het is weg

maar dan

Ik zie je voor de tweede keer    ik gil

Langzaam verdwijn ik

ik zie mijn armen niet meer

Jij bracht mijn doodshemd en ik droeg het

Ik verdring het, ik schrijf, ik zing

Verdringen lukt niet, vergeten en doorgaan

Denk er niet aan wees niet bang

Dans het leven