Tussen tafellaken en servet

Weet je nog dat je als klein kind altijd zei: "Als ik 12 (13, 14, 15, 16.....) ben, ben ik super groot, mag ik alles en ben ik stoer." Nou, dus niet. Je mag natuurlijk veel meer. Zo ook moeten. Maar eigenlijk zit je tussen tafellaken en servet.

Als je ergens aan mee wil doen mag het niet; je bent tenslotte nog te jong. En als je denkt dat je niet mee hoeft te doen omdat je er niets aan hebt, of het je niets aan gaat; moet je meedoen omdat je eenmaal al 15 bent (jup, me).
Ook wordt er van je verwacht dat je alles voor later hebt uitgestippeld. Maar, als je dan zelf verteld dat je alles al gepland hebt, ben je nog te jong om te weten wat jou gelukkig maakt.

Begrijp me niet verkeerd, het lijkt nu misschien alsof 12 t/m  16(17, 18?) jaar zijn vreselijk is. In tegendeel! Je hebt misschien veel huiswerk. Maar zonder school ontmoet je niemand. En dan kun je ook niet je toekomst bepalen ;)  Ook leer je jezelf kennen. En het is sowieso gezellig! Natuurlijk word je niet altijd niet geloofd.

Ik weet wat ik wil. En ik doe er alles aan om dit uit te laten komen. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Dus laat mij maar een tafelloper zijn :)