Betoog Nederlands en Maatschappijleer HAVO 4

In havo 4 staat periode 3 in het teken van debatteren, als eindopdracht hebben we een groot debat gehad en moesten we individueel een betoog schrijven over een opgegeven stelling. Uiteindelijk krijg je een cijfer voor zowel Nederlands als maatschappijleer. Het cijfer voor Nederlands is gebaseerd op de grammatica, interpunctie en spelling, het cijfer van maatschappijleer op de beargumentatie en de inhoudelijke correctie. Uiteindelijk heb ik voor Nederlands een 8 gekregen en voor maatschappijleer een 9. Beide hadden een halve punt tot een hele punt hoger kunnen zijn mits ik me aan het woordlimiet had gehouden, dit was 500 tot 600 woorden. Mijn betoog bestond uit 922 woorden... Iets te veel, oops. 
De stelling die is gekozen heb is "Lokale overheden moeten zeggenschap hebben op het plaatsingsbeleid van asielzoekers"
Ik wil duidelijk maken dat dit voor een opdracht was, en dat niet alles mijn eigen mening is. Geen haat alsjeblieft! 

Overal waar je komt hoor je het wel voorbij komen: asielzoekers en het plaatsingsbeleid. Het nieuwe meisje in de klas of de nieuwe collega op je werk. Je hoort er niet alleen over, je komt ze ook steeds vaker tegen. De Nederlandse overheid heeft een streven om 100.000 asielzoekers op te vangen. Ieder vrijstaand gebouw moet worden volgepropt. Althans, zo doet men het lijken. Er zijn genoeg steden te vinden waar deze mensen welkom zijn. Nederlandse burgers hebben allemaal hun eigen mening.

Mogen de gemeenten (lokale Overheden) zelf bepalen, of tenminste zeggenschap hebben, over waar ze de asielzoekers plaatsen? Of überhaupt wel willen opvangen? Het cultureel tolerante land lijkt in tweeën te splijten.

Op dit moment worden gemeenten aangewezen om een x-aantal asielzoekers op te vangen. Er wordt verder niet gekeken naar de bevolkingsdichtheid. Den Haag wijst dus de plaats aan. De mogelijkheid bestaat om te overleggen over de hoeveelheid van vluchtelingen, maar uiteindelijk wordt dit zonder inspraak van inwoners gedaan, er wordt dus alleen naar de gemeenteraad geluisterd. Het uiteindelijke besluit ligt dus bij Den Haag.

Natuurlijk is het goed dat gemeenten kunnen overleggen en onderhandelen. Maar de lokale overheden zoals wij die in Nederland kennen, bestaan ook uit gekozen partijen; net als in Den Haag. Ik vind dat gemeenten meer naar de inwoners moeten luisteren. Wij hebben de gemeenteraad gekozen, wij zijn degene die vertegenwoordigd moeten worden. De lokale overheden weten het meeste over de cijfers en aantallen van de gemeente.

Juist hierom moet de lokale overheid zeggenschap hebben over het plaatsingsbeleid van de asielzoekers.

Omdat veel gemeenteraadsleden te veel met cijfers bezig zijn, worden er te veel asielzoekers aan, in verhouding, te kleine dorpen toegeschreven, of worden er asielzoekerscentra geopend waar inwoners het absoluut niet willen. Daarom zouden inwoners meer inspraak moeten hebben.

Mensen zouden ook kunnen zeggen dat de landelijke overheid juist de knoop moet doorhakken, omdat er anders ‘niemand’ een opvang zou willen. Of omdat er geen tijd is om te overleggen, en wel omdat het om mensenlevens gaat.

Weer ander mensen vinden dat het nu prima gaat. De landelijke overheid is ‘te ver weg’, maar om nou een referendum te organiseren? Nee, dat duurt weer te lang.de lokale overheid weet alles over ons, daar hebben we ze toch voor gekozen?

Behalve de problemen van de verhouding tussen de inwoners en asielzoekers en de meningsverschillen van inwoners, bestaat het woning tekort ook nog. De wachtlijsten starten al vanaf een gemiddelde leeftijd van 19 jaar. Aan het begin van je leven kun je al amper een goedkoop (huur)huis vinden. Laat staan een kamer! Ook al weet de gemeente exact hoeveel mensen, gebouwen, huizen en lege panden er zijn, plannen ze verkeerd. Vluchtelingen lijken wel voorrang te hebben op onze eigen bevolking. Het zou mogelijk kunnen zijn om eigen land voor te laten gaan en toch opvang te bieden. Er zijn genoeg weilanden en havens leeg. Het is niet het beste wat een mens zich voor kan stellen, maar als we onze eigen mensen een woning aanbieden voor een redelijke prijs, kunnen we vluchtelingen opvangen in tenten, bouwvakhuisjes en containerwoningen in leegstaande weilanden en havens. Het is geen luxe opvang met specialiteiten uit het land van herkomst, gewoon jam en pindakaas. Maar alles is beter dan de oorlogssituatie waarvoor men gevlucht is, me dunkt.

Luxe of geen luxe, ze hebben een dak boven hun hoofd en geen oorlog; ook niet met de Nederlandse gemeenten en inwoners. Zolang de lokale overheden de inwoners goed inlichten en inspraak laten hebben, komt het goed. Een kleine toevoeging is wel dat het referendum wel écht telt en dat het niet voor de schijn is: Het komt regelmatig voor dat gemeenten een (wijk)bijeenkomst organiseren en dat uiteindelijk het oorspronkelijke plan ongestemd doorgaat.

Hugo Reitsma van BNR-nieuws nam een kijkje bij het woonaanbod met Pim Koot van Sociale Woningen. Pim maakt van leegstaande kantoren woongelegenheden voor studenten en nu, als taak van de gemeenten, ook woningen voor asielzoekers. Eind februari is er dan ook een recordaantal vluchtelingen aan een woonruimte geholpen. ‘Geen weilanden meer nodig’, aldus meneer Koot.

Ria Cats schreef op www.fd.nl een artikel over de gevolgen van de problematiek van het plaatsingsbeleid en de invloed ervan op de Nederlandse pluriforme samenleving. Op zowel een economisch als sociaal gebied splijt de samenleving door de meningsverschillen.

Tegenstanders van mijn standpunten vinden dat de lokale overheden geen zeggenschap mogen hebben over het plaatsingsbeleid, en wel om de volgende redenen:

-          Het duurt veel te veel tijd om een besluit te nemen

-          Er zijn te veel wensen om naar te luisteren

-          Protesten en demonstraties worden zo ontzien

-          Zolang je iedereen zijn mening vraagt, wil geen enkele gemeente een asielzoekers centrum.

Deze standpunten, en wel meer, worden gegeven. Ik ben het er niet mee eens, en wel hierom: zodra je overhaaste beslissingen neemt, krijg je hier op den duur spijt van en herzien van plannen kost uiteindelijk meer tijd.        Te veel wensen? Nederland telt 17 miljoen mensen, om de vier jaar wordt er gestemd. Dan vallen die duizend mensen bij een referendum wel mee, toch? Wat protesten en demonstraties betreft, die voorkom je niet door mensen de mond te snoeren, laat ze maar komen en praat met ze. Er moeten opofferingen komen. Maar als je inwoners op een rustige manier uitlegt en niet betuttelt, scheelt dat een hoop frustratie.

Tot grote frustratie van mij, en vele anderen, worden de grenzen niet gesloten. Prima, zolang de lokale overheden de oorspronkelijke inwoners maar goed informeren en luisteren. En niet alleen luisteren, maar ook echt iets met de mening van het volk doen! Eerst het eigen volk koesteren. Daarnaast de medemens helpen, maar wel naar kunnen en wens van de Nederlander!