Vriendschap

Wat als je je niet fijn voelt? Dan ga je naar je ouders en vrienden! Toch? Zelfs als je normaal gesproken het liefst aleen bent, zoals ik. Maar wat als je je zo alleen voelt dat je iedereen afstoot? Waar zijn je vrienden dan? Blijven ze je steunen, of zijn ze gelijk gevlucht?


Een echte vriend(in) blijft altijd aan je zijde. Maar als je duidelijk, en aardig, aangeeft dat je even ruimte nodig hebt, moet hij/zij dat ook accepteren.

Weet je, ik ben vroeger heel lang gepest. Ondanks dat, had ik altijd wel 'vrienden', totdat ik ging verhuizen. Ik kreeg een heel lief afscheids cadeautje: een schrijfset. Ik kreeg op mijn hart gedrukt dat ik wel terug zou moeten schrijven en dat we zeker weten contact zouden houden. Nou, ik heb dus iets van 5 brieven gekregen van dat vriendinnetje, en heb altijd trouw terug  geschreven; zelf nog vaker geschreven maar heb nooit meer wat gerug gehoord. Dus je kunt og zoveel beloven, maar hou je je er ook wel echt aan?
Natuurlijk heb ik na de verhuizing weer vrienden gekregen.

Maar weet je; als je veel gepest bent, vaak onnagekomen beloftes gekregen hebt, etc. etc.. Houd je littekens over. En iemand kan dan nog zo lief en aardig en oprecht zijn, je blijft altijd onzeker.
Totdat, je eens goed wakker geschut wordt.
Dus, laat je wakker schudden of schudt jezelf wakker!

Poeh, wat ben ik blij met mijn vrienden! Als je er zo over nadenkt, kun je niet zonder ze!

Denk jij er ook zo over? Of ben je liever aleen?
Heb je liever 1 à 2 vrienden, of een grote groep? Laat het me weten!